De uitspraak bepaalde dat de grootvader van vaderskant de alimentatie moet betalen vanwege het voortdurende verzuim van de vader van de tiener.
De rechtbank van Río Negro heeft bepaald dat een grootvader van vaderskant de betaling van de alimentatie van zijn kleinzoon op zich moet nemen, nadat de vader van de tiener jarenlang zijn wettelijke verplichtingen niet is nagekomen.
Gedurende 16 jaar was de moeder als enige verantwoordelijk voor de zorg en het onderhoud van haar zoon. Sinds het kind iets meer dan een jaar oud was, stond het onder haar exclusieve voogdij, met een intermitterende aanwezigheid van de vader en vrijwel geen financiële bijdragen.
Wat is de reikwijdte en geldigheid van de maatregel?
Gezien het herhaaldelijk niet nakomen van zijn verplichtingen door de vader, heeft de rechtbank bepaald dat de grootvader een bedrag moet bijdragen dat gelijk is aan 20% van zijn pensioen. Het bedrag wordt rechtstreeks ingehouden op zijn pensioenuitkering.
De rechter heeft verduidelijkt dat deze verplichting een subsidiaire aard heeft en van kracht blijft totdat de vader de betaling van de alimentatie voor zijn zoon regulariseert.
Openstaande schulden en nieuwe maatregelen
In de uitspraak werd bevolen de opgebouwde schuld sinds de bemiddelingsfase te berekenen en werden de tijdelijke toelagen die tijdens de procedure waren vastgesteld, nietig verklaard. Tegelijkertijd werd vastgelegd dat de moeder zich tot de rechter kan blijven wenden om de vader te dwingen het verschuldigde bedrag te betalen.
Bewezen niet-nakoming en een uitspraak met gevolgen voor het gezin
In de loop der jaren heeft de vrouw meerdere malen een beroep gedaan op de rechter om de alimentatie voor haar kind veilig te stellen. De vader kwam echter niet de vastgestelde alimentatiebetalingen na, noch de toezeggingen die hij tijdens de rechtszittingen had gedaan.
De uitspraak was gebaseerd op het beginsel van familiale solidariteit en het belang van kinderen en adolescenten. De uitspraak legde de nadruk op de economisch en persoonlijk kwetsbare situatie waarin de moeder haar zoon alleen opvoedde.
Het standpunt van de Ombudsman was dat de vader zijn onderhoudsplicht moest nakomen, maar aangezien hij geen enkele naleving aantoonde, stelde de rechtbank de subsidiaire aansprakelijkheid van de grootvader vast.
Waarom betalen zoveel vaders geen alimentatie?
Het meest opvallende gegeven komt uit het meest recente rapport van UNICEF: 68% van de moeders ontvangt niet regelmatig alimentatie en 56% ontvangt helemaal niets. Dit betekent dat meer dan de helft van de jongens en meisjes van wie de vader niet bij hen woont, opgroeit zonder de bijdrage die de wet voorschrijft.
Waarom gebeurt dit? Volgens hetzelfde rapport zijn er twee veelvoorkomende oorzaken:
- Slechte relatie met de moeder of de kinderen (61%): veel mannen rechtvaardigen het niet nakomen van hun verplichtingen met persoonlijke of relationele conflicten, alsof hun financiële bijdrage een middel is om te straffen of te manipuleren.
- Gebrek aan werk of onvoldoende inkomen (24%): een veelvoorkomend excuus in een land met veel informeel werk. Dit ontslaat de vader echter niet van zijn wettelijke plicht. Als de vader niet kan betalen, ligt de verantwoordelijkheid bij de grootouders of andere directe familieleden.
Deskundigen zijn het erover eens dat het niet alleen om een financiële schuld gaat, maar om een vorm van economisch geweld die rechtstreeks van invloed is op het dagelijks leven van kinderen, en niet alleen op dat van moeders. Volgens ELA (Equipo Latinoamericano de Justicia y Género) maakt dit soort geweld deel uit van een breder geheel waarin bij achterstallige alimentatie vaak ook andere vormen van geweld voorkomen.
